Er moet brood op de plank komen.
Dit had de 7-jarige Emma de laatste weken meermaals gehoord.
Ze had door dat dit enorm belangrijk was.
De afgelopen tijd was er sowieso iets veranderd thuis. Mama moest vaak huilen. Ze is heel erg verdrietig. Papa slaapt op zolder en niet meer in het grote bed.
De zin die constant door haar hoofd gaat is “er moet brood op de plank komen”, want papa gaat er niet voor betalen. Want Papa gaat er niet voor betalen.
Emma wil helpen. Als Papa er niet voor gaat betalen, dan kan zij er vast voor zorgen dat er brood op de plank komt. Dan zal Mama vast niet meer zo verdrietig zijn en zal Papa wel weer in het grote bed willen slapen.
Dus gaat Emma elke ochtend de ontbijttafel dekken. En pakt ze boterhammen uit de broodzak en legt deze op een broodplank.
Emma redeneert dat Mama daardoor vast niet meer verdrietig zal zijn en dat Papa weer in het grote bed gaat slapen.
Maar het heeft niet geholpen, vertelde Emma aan mij. Papa en Mama gaan nog steeds scheiden.
Lees de volgende blog voor het vervolg van dit verhaal.
* Dit verhaal is gebaseerd op een echt gesprek.
Dit verhaal is gedeeld met toestemming van de ouders.
Naam en leeftijd van het kind is aangepast in het kader van privacy.