In deze serie volgen we Bram en Sophie, die na bijna 20 jaar samen te zijn geweest hun scheidingsproces doorlopen. Ieder blog belicht een specifiek thema of situatie waarmee zij tijdens deze periode worden geconfronteerd. Hun verhaal biedt een inkijk in de uitdagingen, emoties en keuzes die komen kijken bij het loslaten van een leven samen, en nodigt uit tot reflectie op onderwerpen als vrijheid, communicatie, en persoonlijke groei.
In de vorige blogpost spraken we over wat vrijheid betekent voor Sophie in de context van de scheiding.
Voor haar draait vrijheid om controle en zekerheid. Ze heeft een duidelijk beeld voor ogen en doet er alles aan om dat beeld te realiseren. Zo heeft Sophie al precies uitgezocht wat haar mogelijkheden zijn om een nieuw huis te financieren en houdt ze nauwlettend Funda in de gaten. Ze heeft al een omgangsregeling voor de kinderen uitgedacht, compleet met wisseltijden en spullen die heen en weer moeten worden gebracht. Ze heeft ook al berekend hoeveel ze allebei elke maand moeten bijdragen aan de kosten voor hun drie kinderen.
Bram knijpt zijn kaken op elkaar terwijl Sophie haar interpretatie van vrijheid uiteenzet.
Zijn blik is gefixeerd op de deur, zijn lichaam zo ver mogelijk weggedraaid van Sophie.
Aan de buitenkant lijkt hij rustig, maar in zijn hoofd raast het en voelt hij een intense woede opkomen.
Wanneer Sophie klaar is met haar uiteenzetting, barst hij los.
Volgens Bram is dit typisch Sophie: het gedrag van een control freak, een perfectionist, een egoïst.
Er is totaal geen ruimte voor Bram’s wensen en ideeën. Sophie heeft alles al uitgedacht, gepland en geregeld -voor zichzelf. In de meeste gevallen heeft Bram niet eens de mogelijkheid om überhaupt iets in te brengen, want dan is het al gebeurd.
Voor Bram is vrijheid dat hij de tijd en de ruimte heeft om zijn eigen keuzes te maken. Niet afhankelijk te zijn van Sophie, niet klakkeloos haar koers volgen, maar zelf nadenken, zelf bepalen en zelf doen.
Bram kan er niet meer tegen dat Sophie alles bepaalt en dat hij zich steeds naar haar wensen moet schikken. Dat is wat hij de afgelopen 20 jaar heeft gedaan; aanvankelijk verblind door de liefde, maar de laatste jaren met steeds grotere weerzin.
Bram heeft geconcludeerd dat Sophie hem zijn vrijheid beneemt. Door te scheiden dacht hij zich vrij te maken, maar nu beseft hij dat hij ook na de scheiding verbonden zal blijven met Sophie. Immers zullen zij meerdere keren per week een contactmoment hebben voor de kinderen. Dat valt hem zwaar.
“Hoe kan ik hier nou vrijheid in vinden, in deze gevangenis?” vraagt Bram zich af.
Bram voelt dat hij slechts twee keuzes heeft: of hij volgt braaf de plannen die Sophie heeft uitgestippeld, of hij start de oorlog, zoals hij dat zelf omschrijft. Geen van deze opties klinkt aanlokkelijk en nergens is ook maar een flintertje vrijheid te ontdekken volgens Bram. Hij voelt zich hopeloos en gevangen in een situatie waar hij niet wil zijn.
Wat gebeurt er als Bram zich openstelt voor een andere benadering?
Een benadering waarin hij een arsenaal aan keuzes tot zijn beschikking heeft.
Een benadering waarin er niet alleen A of B te kiezen valt, maar een heel alfabet.
Op dit moment lijkt dat onvoorstelbaar en je hoeft niet eens te geloven dat het zou kunnen, maar wanneer je een klein luikje in je hoofd opent en het idee toelaat, dat er meer is dan louter A of B, alles of niets, zwart of wit, dan zul je merken dat je langzaamaan steeds meer mogelijkheden gaat zien.
Wanneer je je gevangen voelt en denkt te moeten kiezen tussen twee kwaden, kun je een stapje terug doen. Pak een momentje voor jezelf en onderzoek de situatie met nieuwsgierigheid.
Op deze manier stel je jezelf stap voor stap steeds meer open voor nieuwe mogelijkheden en kun je steeds meer verruiming zien in plaats van te focussen op het gelimiteerde.
Verwacht niet dat je zomaar de knop kunt omzetten en morgen ineens 26 mogelijkheden ziet, daar waar je er gisteren nog maar 2 zag. Dit is een proces. Het vergt tijd en geduld.
Ook wij kunnen dit toepassen en een situatie benaderen met een nieuwsgierige blik.Vrijheid begint met het openstaan voor andere mogelijkheden, zelfs als je denkt dat er maar twee keuzes zijn. Durf nieuwsgierig te zijn, en ontdek dat er altijd ruimte is voor meer mogelijkheden dan je denkt. Stap voor stap kunnen we onszelf bevrijden van beperkende patronen en nieuwe wegen zien die voorheen onzichtbaar leken.onszelf bevrijden van beperkende patronen en nieuwe wegen zien die voorheen onzichtbaar leken.